නවාතැන්පොළ ඔබයි ඔබගේ සිනාවයි

නවාතැන්පොළ ඔබයි
ඔබගේ සිනාවයි
ජීවිතේ දිගු වන්දනා ගමනේ ....
ජීවිතේ දිගු වන්දනා ගමනේ .....

ආලයේ වන බිඟුන් බමනා
ස්නේහයේ ජල තරඟ බිදෙනා
නිල්ල දිලෙනා නිම්නයේ
ගරා ‍නොවැටෙන නවාතැන ඔබ ...

දයාවේ සඳ සිසිල ලබනා
සාමයේ මඳ පවන රඳනා
හිම මිදෙන මිටියාවතේ
සදා උණුසුම් නවාතැන ඔබ .....

ජීවිතයේ ඔහේ ගමන් කරන අතරේ ආයෙමත් කල්පනාවකට වැටුන..ඔබ තීර්ථකයෙක්, සංචාරකයෙක් , ගවේෂකයෙක් වෙන්න පුළුවන් . නැත්නම් මම වගේ ඔහේ ඇවිදයන්නෙක් වෙන්නත් පුළුවන් . මේ කොයි විදියෙ ගමනක නිරත් උනත් ඒ යන ගමන අතරමග අපිට මොහොතක් නතර වෙන්න වෙනව.. ඒ විඩා නිවාගන්න. ඒ නතර වෙන තැන ට අපි නවාතැන්පොළ , නවාතැන , නැත්නම් නැවතුම්පොළ ඔයවගේ නමක් කියනව ...

මේ නවාතැන්පොළත් හරියට අන්න ඒ වගෙයි. වෙනසකට තියෙන්නෙ මේ ගීයෙ කියැවන නවාතැන්පොළ භෞතික වස්තුවක් නොවීම පමණයි . මහාචාර්ය සුනිල් ආරියරත්නයන් ලියපු විශාරද නන්දා මාලිනිය ගයන මේ නවාතැන්පොළ  මොක්ද්ද ...

නවාතැන්පොළ ඔබයි
ඔබගේ සිනාවයි
ජීවිතේ දිගු වන්දනා ගමනේ ....
ජීවිතේ දිගු වන්දනා ගමනේ .....

ජීවිතයෙ වන්දනාවක යන ඇය මට මෙතනදි මුණ ගැසෙනව. මෙතන ඉදල ඒක ඇගේ කතාව.. පරක් තෙරක් ,  ඉමක් කොනක් නැතිව ඔබ වගේ මම වගේ ඇයත් ගමන් කරනව. ඒ යන ගමනෙ ඇයට නවාතැන වෙන්නේ ආදරණීය හිතක් , ආදරණීය සිනාවක් ....

ආලයේ වන බිඟුන් බමනා
ස්නේහයේ ජල තරඟ බිදෙනා
නිල්ල දිලෙනා නිම්නයේ
ගරා ‍නොවැටෙන නවාතැන ඔබ ...

මෙතනදි හරි අපූරුවට පරිසරයේ සොබාදහම් ඇති දෑ අපිට මේ ගීය හා පටලල ගැටගහල පෙන්නනව.. ආදර වන බිඟුන් හැම තැනම. බිඟුන් නැත්නම් මී මැස්සො කියන්නෙ කවදාවත් එක මලකින් සැනහෙන පිරිසක් නෙමෙයි. මලකින් තවත් මලකට යන කොටසක් .මෙතැන ඒ වගේ අය බොහෝමයි. ආදරයේ ජල තරංග බිඳෙනව...ඒව ඉවසගෙන යන ගමනෙ ඒ හැම දේටම , හැම කෙනාටම වඩා ඈතින් නිල් පාට නිම්නයක කවදාවත් ගරා නොවැටෙන නවාතැනක් ..ඒ තමයි ඔහුගෙ සෙනෙහස . ඒකයි ඇගේ ආත්මයෙහි නවාතැන ...

දයාවේ සඳ සිසිල ලබනා
සාමයේ මඳ පවන රඳනා
හිම මිදෙන මිටියාවතේ
සදා උණුසුම් නවාතැන ඔබ .....

මෙතැන ඉඳල කියැවෙනෙ ඒ ආදරයේ වර්ණනාව.එතනදි ඇයට දයාවේ සිසිල දැනෙනව. ඒ ජීවිතය ඒ ඇසුර සාමකාමීයි.  රණ්ඩු සරුවල් නෑ..හිම මිදෙන මිටියාවතකදි තියන එකම සැනසීම නම් උණුසුමක්. අන්න ඒ වගේ මොන ප්‍රශ්න වලට මූණ දුන්නත් ඇයට ඔහු ලඟ රැකවරණයක් තියනව.. හිම මිදෙන මිටියාවත වගේ දුෂ්කර ජීවන මගක යන ඇයට ඒ දුක් සියල්ල ඔහුගේ ඇසුරෙදි වියැකෙනව.

හරි අපූරුවට මහාචාර්ය තුමා ලියාපු මේ ගියේ හමුවුන මිටියාවත දිගේ මාත් ඇවිදගෙන යනව.  කොහේ හෝ තැනකදි ඒ නවාතැන හමුවනතුරු...

- ජගත් ප්‍රසන්න කුරුගම -

දෑස නිළුපුල් තෙමා

දෑස නිළුපුල් තෙමා
කඳුළු මුතුවැල් සලා
දෙතොල සුසුමින් පුරා
ඉකිබිඳ හඬනු මල් මාලියේ .....

නිහඬ හදවත් පොතේ ලියැවුනූ
සොඳුරු ගී වැල් නැතේ මා තැනූ
ඔබේ කඳුලැලි මා සිතේ
නිබඳ පදවැල් ඇඳේ ...

පබළු මිණිමුතු නැතේ මා සතූ
කඳුළු මුතු ඇත ඔබේ මා පැතූ
තුසර පිණි ලෙස මල් මතේ
කඳුළු කොපුලේ රැඳේ .....


මේ ගීතය ගැන සටහනක් ලියන්න මෙහි පදමාලාව හොයද්දි මම අපූරු දෙයක් දැක්ක. ඒ තමයි මෙහි එක වචනයක් බොහෝ වෙබ් සයිටවල 99% ම වැරදියට ලියල තියෙන්න බව. ඒක තමයි
"කඳුළු මුතු ඇට ඔබේ මා සතූ .."
කියන එක.මේක සම්පූර්ණයෙන්ම වැරදියි.මේකේ හරි වචනෙ තමයි

 "කඳුළු මුතු ඇත ඔබේ මා සතූ "

 කඳුළු මුතු තියනව කියල අදහසක්. මේ ගීය ලිව්වෙ අපට ඉන්න ප්‍රවීණ ගීත රචකයෙකු වන ප්‍රියානන්ද විජේසුන්දර . ඉතිං මේක තවත් තහවුරු කරගන්න මම කතා කලා මේක ලිව්ව ප්‍රියානන්ද විජේසුන්දර මහතා හට .මේ ගීතයෙහි අගමුල විජේසුන්දර මහතාණන් මතක් කලේ මේ විදියට....

මේ ගීය ලිව්වෙ මට මතක හැටියට හැත්තෑව දශකයේ මුල. ඒ කාලේ කපුගේව මම අඳුනන්නෙ නෑ.. ඒත් බස් එකේ උසට උසේ එල්ලිල යන මේ මනුස්සයව මම දැකල තියනව. ඇත්තෙන්ම මම අඳුනන්නෙ කපුගේගෙ මල්ලිවයි .එයා උන්නෙ පොල්ගස්ඕවිට. දවසක් එයා මට කිව්ව අපේ අයිය ඉංදියාවෙ ගිහිල්ල සංගීතය ඉගෙනගෙන ඇවිත් කැස්බෑවෙ කලායතනයක උගන්වනව කියල.ඉන් පස්සෙ තමයි මම කපුගේව අඳුනගන්නෙ..

කොහොම හරි පස්සෙ කපුගේ ගුවන් විදුලියෙ හඬ පාලක වරයෙක් විදියට කටයුතු කලා.මේ කාලේ ගුවන්විදුලියෙ හිටපු පී.ඩී ස්ටීවන් කියන මහත්මය මේ සංගීත උපාධියකුත් තියන් හඬපාලක වරයෙක් විදියට ඉන්න කපුගේව දැකල ඔහුට ගීතයක් පටිගත කරන්න කියල ආරාධනා කලා. කොහොම හරි කපුගේ මේ නිසා සනත් නන්දසිරි මහතා ලවා තනුවක් හදාගෙන ගීතය ලියන්න කෙනෙක් හොය හොය ඉඳල තියනව.

දවසක් ගුවන්විදුලියෙ දි කපුගේ මාව දැකල  "අනේ මචෝ උඹ දැක්ක එක දෙවියෙක් දැක්ක වගේ.. මම මේ සිංදුවක් ලියාගන්න කෙනෙක් හොය හොය හැමතැනම ඇවිද්දෙ "  කියල මගේ ලඟට දුවගෙන ආව..  ඉන් පස්සෙ අපි ගුවන්විදුලි කැන්ටිමට ගිහින් තේ බීල සිගරැට් එකකුත් පත්තු කරන් මේ ගැන තවත් කතා කලා. ඉන් පස්සෙ ස්ටූඩියෝ අංක 10 ගිහිල්ල කපුගේ පියානෝ එක ලඟ වාඩිවෙලා අර මුලින් හදන් ආපු තනුව කටින් කිව්ව..
ඒ එක්කම මම සින්දුව ලියන්න පටන් ගත්ත..ඊට පස්සෙ කපුගේ ආයිත් ඒ තනුව පියානෝ එකෙන් ප්ලේ කලා.. ඒ වෙද්දි මම ඔය ගීය ලියල ඉවරයි..
එතකොට වෙලාව දවල් 1.30ට විතර ඇති.2.00 ට තමයි රෙකෝඩින් එක තිබුණෙ.

ඉතිං ඔන්න ඔය විදියට තමයි කපුගේගේ මුල්ම ගීය විදියට  "දෑස නිළුපුල් තෙමා කියන ගීය ලිව්වෙ.. එදා අහම්බෙන් සින්දුවක් කියපු කපුගේ ඊට පස්සෙ හිමින් හිමින් මහා ගායකයෙක් උනා.... ඔයා ඇහුව වගේ ඕකේ මම ලිව්වෙ කඳුළු මුතු ඇත කියලයි. මුතු ඇට නෙමෙයි.

ඔන්න ඔය විදියට ප්‍රියානන්ද විජේසුන්දර මතතා ඔය ගීයේ අතීත කතාව මාත් එක්කල කිව්වෙ..මේ ගීය කපුගේට වගේම ඔහුටත් ස්වර්ණමය සිහිවටනයක් උනේ ඔය විදියටයි. අද ප්‍රියානන්ද විජේසුන්දරයන් වෙසෙන්නෙ දිවයිනෙන් බැහැර සීතල නවසීලන්තයෙ. ඒත් තවමත් ගෙවුන අතීතය මේ වගේ සුන්දර අත් දැකීම් එතුමා අපිත් එක්ක බෙදා ගන්නෙ හරිම කැමැත්තෙන්...

මේ වගේ සොඳුරු ගීත නිර්මාණය කරපු ප්‍රියානන්ද විජේසුන්දරයන් හට නිදුක් නීරෝගී යහපත් අනාගතයක් වේවා !
සියළු දේ සාර්ථක වේවා කියල අපි හැමෝම ප්‍රාර්ථනා කරමු.

- ජගත් ප්‍රසන්න කුරුගම -

ඔබ තාම නෑ දයාවියෙ මට ආදරෙයි කියා

පෙනුන සුව දසුන් දස අත
මිලින වී ගියා
දකිනු රිසි නොවී හිතකට
දෙවනව ද ඔයා
යහන මත වඩී හිරු දෙවි
දෙ ඇස පිය පියා
ඔබ තාම නෑ දයාවියෙ
මට ආදරෙයි කියා ......

සෙල්ලම් ගෙවල් තනාගෙන
වැලි බත් උයා කවා
වල් කොල කොටා දියේ මුසු කර
තේ හදා පොවා
සැලැකූ ළමා වියේ සැලැකිලි නොමැත
මඟ හැරී
මට ආදරෙයි කියන්නකෝ
මුවඟින් අමා පිරී ....

ඇන්ද රතු වළා සිතුවම්
හකුළුවා තියා
සිතරු පෙම සැඳෑ අඳුරට ඉඩ තබා ගියා
සීත සඳ නැගෙයි පෙරඹර
කවුළු දොර අයා
ඔබ තාම නෑ දයාවියෙ
මට ආදරෙයි කියා .....

හමුවුනි අනන්ත මල්
රුව මිස සුවඳ නොතැවරී
ලියලයි හදේ පැතුම් වැල ඔබ
වෙතම හැරි හැරී
පාළුව ළැගුම් ගනී හද තුළ
පතුල එරි එරී
මට ආදරෙයි කියන්නකො
මුවඟින් අමා පිරී ...


ගීතයක් විඳගැනීම කොතරම් සැනසීමකට කරුනක්ද... ඇසීමත් , අසා සිටීමත් විඳීමත් වෙන් වෙන් වශයෙන් ගත්කල විවිධාකාරයි. ගීත අසන්නෝත් ගීත විඳින්නෝත් ඉන්නව.දෙවනි පිරිස පළමු පිරිසට වඩා මදක් ඉදිරියෙන්.. ඒක එහෙමම  තියෙද්දී මේ ගීය කොයිතරම් සිතෙහි හැඟීමක් , විඳවීමක් කරනවාදැයි සිතා බලන්න...

හෙන්ද්‍රි කල්දේරා යනු වෙනස්ම විදියේ ගායකයෙක්.ඔහුගේ ගතෙහි කුමන වෙනසක් තිබුනත් ඒ හඬෙහි තියන පෞරුෂය කෙතරම්ද කියල අමුතුවෙන් කියන්න ඕන නෑ.
 ඒ හඬ තුල මහා මිනිසෙක් ජීවත් වෙනව. එසේම ඔහු තුල තිබූ ගීත පැබැඳුම් කුසලතාවයනම් කෙතරම්ද ..
බලන්න මෙය...

පෙනුන සුව දසුන් දස අත
මිලින වී ගියා
දකිනු රිසි නොවී හිතකට
දෙවනව ද ඔයා
යහන මත වඩී හිරු දෙවි
දෙ ඇස පිය පියා
ඔබ තාම නෑ දයාවියෙ
මට ආදරෙයි කියා .....

තමන් කාලයක් තිස්සෙ දුටුව සිහිනයක් බලාපොරොත්තුවක් මැකී ගිහිල්ල..දකින්න කැමති නැති විදියක වෙන්වීමක්.. හිර බැහැල යනව.හරියට ඉර නිදියන්න යහනට යනව වගේ. ඒ කියන්නෙ කාලේ ගතවෙලා යනව .ඒත් ඔබ තාමත් මට ආදරේ කියල නෑ...

සෙල්ලම් ගෙවල් තනා ගෙන
වැලි බත් උයා කවා
වල් කොල කොටා දියේ මුසු කර
තේ හදා පොවා
සැලැකූ ළමා වියේ සැලැකිලි නොමැත
මඟ හැරී
මට ආදරෙයි කියන්නකෝ
මුවඟින් අමා පිරී...

මේ ඇසුර එකතුව ඇතිවෙලා තියෙන්නෙ කුඩා කාලේදීමයි..සෙල්ලම් ගෙවල් හදාගෙන වැලි බත් උයාගෙන ඈ ඒ කාලේ ඔහුට සලකනව..තේ වෙනුවට ගස්වල කොල කඩල වතුරේ දියකරල තේ හදනව.. මේ අපි හැමෝගෙම කුඩා කාලේ..
අපි කවුරුත් මේ විදියට සෙල්ලම කරල තියනව. සෙල්ලමට හරි ඒ කාලේ ඇය ඔහුට සලකනව.නමුත් දැන් තරුණ කාලෙට ආවයින් පස්සෙ ඒ සැලකිලි නෑ. ඒව මගහැරිල.. ඔහුට ඒ ගැන තියෙන්නෙ වේදනාවක්. ඔහු ඇයට කරන්නේ ආයාචනාවක් . ඒ ආදරෙයි වෙනුවෙනුයි...

ඇන්ද රතු වළා සිතුවම්
හකුළුවා තියා
සිතරු පෙම සැඳෑ අඳුරට ඉඩ තබා ගියා
සීත සඳ නැගෙයි පෙරඹර
කවුළු දොර අයා
ඔබ තාම නෑ දයාවියෙ
මට ආදරෙයි කියා…

මෙතනදි ඒ ප්‍රේම යාදින්නත් එක්කල පරිසරය අපූරුවට යා කරනව. දැන් පරිසරය සැන්දෑ යාමයක්.. සිතරු කිව්වෙ සිත්තරාට. මෙච්චර වෙලා අහසෙ රතු පාට සිතුවම් ඇඳපු සිත්තරා සැන්ඳෑවට ඉඩ දීල ගිහිල්ල..කවුද මේ සිත්තරා .. ඒ තමයි හිරු.
හිරු බැස්ස කියල කෙලින්ම නොකිය ඒක කියපු ආකාරය කොච්චර ලස්සනද ...ඒ අහසෙම වළාකුළු අතරින් සීත සඳ නැගෙනව...කාල ඡේදනයක්.. දහවල - සවස ඊ ලඟට රාත්‍රිය... ඒත් තාමත් ඔබ මට ආදරේ කිව්වෙ  නෑ...මුල් කොටසෙදි  ළමා කාලෙදි.. දැන් තරුණ කාලෙදි.. ඒත් ඈ තවම නිහඩයි..

හමුවුනි අනන්ත මල්
රුව මිස සුවඳ නොතැවරී
ලියලයි හදේ පැතුම් වැල ඔබ
වෙතම හැරි හැරී
පාළුව ළැගුම් ගනී හද තුළ
 පතුල එරි එරී
මට ආදරෙයි කියන්නකො
මුවඟින් අමා පිරී ...

ඔහුට තවත් ඈ වගේ යුවතියන් මේ කාලෙදි මුනගැහෙනව . ඒත් ඔහු සිතන්නෙ ඈ ගැනම විතරයි. මේ වේදනාව ඔහු තවදුරටත් විඳිනව.. ඒත් තවම ඇය ඔහුට ඇගේ ආදරේ දීල නෑ.. මුවඟින් අමා පිරී ආදරයක් ඔහු ඉල්ලන්නෙ.. සිංහල භාෂාවෙ අමා කියන වචනෙට තේරුම් කිහිපයක් තියනව. මෙතනදි අමා කිව්වෙ මිහිරි නැත්නම් රසවත් වගේ තේරුමක් . මේක තමයි මේ කතාව..

හෙන්ද්‍රි කල්දේරා කියන ගායකය ඉස්සර බිහිවුනාට , පස්සෙ  කාලෙකදි බොහෝ අයට ඔහු අමතකව ගියා.අළුත් පරම්පරාවට අළුත් කෙනෙක් උනා.ඔහොම යද්දි පස්සෙ ජා ඇල "ස්ටැන්ලීස් මියුසික්" ආයතනය සන්ෆ්ලවර් සංගීතයට ඔහුගේ පැරණි ගීත එකතුවක් ආයෙ එළිදැක්වුව.අන්න ඊට පස්සෙ මේ නම ආයෙමත් බැබලෙන්න ගත්ත.
ඇතැම් දෙනා සන්ෆ්ලවර් සංගීතයට මේ ගීත ගැයුව එකට ඔහුට අපවාද කලත් ඇත්තෙන්ම ඔහුට මේක යලි පුනර්ජීවයක් උනා. එවකට අළුත් පරපුරත් මේ ගීත බොහොමත්ම ආදරෙන් වැළද ගත්ත..
කොහොම උනත් මේ ගායකය අද නෑ.ඒත් ඔහු ඉතිරි කරල ගියපු ගීත ගොන්න නම් හැමදාමත් අපි අතර තියේවි..

ඔහු වගේ මිනිසුන් ආයෙ අපි අතරෙම ඉපදෙනවනම් ඒක කොච්චර එකක්ද .....


- ජගත් ප්‍රසන්න කුරුගම -

ලස්සන වන මල් පිපිලා

ලස්සන වන මල් පිපිලා
මදහස දෙනවා
කොවුල් ගීත උක් දඬු
දුණු දිය හඩවනවා
නව තඹ වැල්ලේ රත්
රොන්සුනු විසිරෙනවා
විජය කුමරු තම්මැන්නා පුර
එළඹෙනවා ...

නිළුපුල් දෙනුවන් ආදරයෙන්
පිපිදෙනවා
කුවෙණිය ඇගෙ වරලස සුදු
මල් ගවසනවා ....
රන් හූයෙන් රටා දමා සළුව වියනවා
සුමුදු සළුව විජයිඳු ගත
වට දැවටෙනවා .......

මිණි කිංකිනි සළඹ සලා
ඇය හිනැහෙනවා
සැලෙන දෙතොල් අතරින්
පෙම්බස් මුමුණනවා ....
හිරු කුමරුන් විල සියපත්
මුහුණු සිඹිනවා
දෙහදක බැඳි ආදර සොම්නස
උතුරනවා ....

එදා පිපුණ නිලුපුල් මල්
පෙති මැලවෙනවා
වරළස සැරසූ සුදු මල්
බිම ගිලිහෙනවා
රණ් හූයෙන් වියූ සළුවෙ
රටා ඉහිනවා
ගිලිහුනු සමනළ් තටු මත
ඇය තනිවෙනවා .....


ඒ ක්‍රිස්තු පූර්ව 543 යි.. එය මේ මනරම් ගීයට සම්බන්ධ පසුබිම් කතව ගොඩනැගෙනා වර්ෂයයි. ඉංදියාවෙන් පිටමන් කරන ලද විජය කුමරු ලක්දිව තම්මැන්නා වෙරළෙන් ගොඩබිමට සේන්දු වෙයි. ඒ ඔබ දන්නා කතාවයි.මේ ඒ ඇසුරින් සෝමතිලක ජයමහ නම් උදාර ගායකයානෝ ගැයූ ගීතයයි .

 විජයාවතරණයත් සොබා දහමත් මැනවින් කැටිකොට මේ මනරම් ගීය නිමවී ඇත.අහක දැමීමට එකදු වදනක් හෝ නොමැති මෙය වචනයෙහි පරිසමාප්ත අරුතින්ම නියම හෙළ ගීයකි..

ලස්සන වන මල් පිපිලා
මදහස දෙනවා
කොවුල් ගීත උක් දඬු
දුණු දිය හඩවනවා
නව තඹ වැල්ලේ රත්
රොන්සුනු විසිරෙනවා
විජය කුමරු තම්මැන්නා පුර
එළඹෙනවා ...

මෙතරම් ලස්සන වචන නම් මින් පෙර දැක  නැතුවාසේය..ගීයට පෙර මනරම් සිතාර් වාදන ඛණ්ඩයකි. අවට මල් පිපී හිනැහෙයි..කොවුල් ගී ඇසෙයි. එසේනම් එය වසන්තයක්ම විය යුතුය. උක් දඩු දුණ්න දරන්නා නම් අනංගයෙකි. තඹ පැහැ වැල්ල හරහා අමුත්‍තෙකුගේ අවතීර්ණය සිදුවෙයි.. ගීයෙහි අභිමානවත් ලෙස ගැයෙන්නේ විජය කුමරුගේ පැමිණීමයි.

නිළුපුල් දෙනුවන් ආදරයෙන්
පිපිදෙනවා
කුවෙණිය ඇගෙ වරලස සුදු
මල් ගවසනවා ....
රන් හූයෙන් රටා දමා සළුව වියනවා
සුමුදු සළුව විජයිඳු ගත
වට දැවටෙනවා ....

වරළස සුදු මල් ගවසාගෙන සේද සළු වියනා තරුණියකි.විජය කුමරුන් ඇයට පෙම්බැඳි බවක් කෙලින්ම නොකියවෙයි.. එහෙත් නිළුපුල් දෙනුවන ආදර පිරී ඇති කතාවක් කියැවේ..ඇය වියූ සළුවෙන් කුමරුගේ ගත සැරසේ..එසේනම් මෙතන ඔවුනවුන් ලංවී ඇති අයුරකි..සැබෑ පෙම් දමකි. මේ ලක්දිව පලමු රාජකීය ප්‍රේමයද .....

මිණි කිංකිනි සළඹ සලා
ඇය හිනැහෙනවා
සැලෙන දෙතොල් අතරින්
පෙම්බස් මුමුණනවා ....
හිරු කුමරුන් විල සියපත්
මුහුණු සිඹිනවා
දෙහදක බැඳි ආදර සොම්නස
උතුරනවා ....

දෙවන කොටසෙහි අනුමාන ප්‍රේමය මතැනදී සැබෑවක්ව කියැවේ.මිණි කිංකිනි සලඹ සොලවමින් ඇය පෙම්බස් දොඩයි.කදිම සංකේතයක් ගීයෙහි එයි.ඒ හිරු කුමරුන් සියපත් මුහුණු සිපගැනීමයි.ඒ විලස විජය කුමරුන් ඇයව සිපගන්නටද ඇත.. කාගේවත් බාදාවක් නොමැත.. මේ ප්‍රේමයෙහි ඇරඹුමයි..

එදා පිපුණ නිලුපුල් මල්
පෙති මැලවෙනවා
වරළස සැරසූ සුදු මල්
බිම ගිලිහෙනවා
රණ් හූයෙන් වියූ සළුවෙ
රටා ඉහිනවා
ගිලිහුනු සමනළ් තටු මත
ඇය තනිවෙනවා .....

අවසන ඇත්තේ වේදනාවයි...වෙන්වීමයි.. නෙරපීමයි.. ඇය තැවෙයි , හඬයි ,  වැලපෙයි...
අවට මල්ද මැලවී ඇත. ඇය තැනු සියළු සිහින මාළිගා බිමට පතිතවී ඇත.ප්‍රේමයෙහි නාමයෙන් ඇය ඔහුට පිදූ කිරුළ අද ඇයටම එරෙහිවී ඇති සැටියකි.ඉන්පසු ඇයට වූදේ ඔබ දනියි.ඉතිහාසයෙහි පළමුවරට වංචාවකින් පසු  ලක්දිව සිහසුනේ විජය රජු රජවෙයි...
ඇයගේ සෝකී හඬ රජුට නෑසෙයි...

ගීයෙහි කතාව එයයි..සබඳ ඔබ මෙය බොහෝ කලකින් අසා නැතුවා විය හැක. මංද යත් ඒ අද කිසිම මාධ්‍යකින් මෙවැනි ගී ප්‍රචාරය නොකරන නිසාවෙනි.අද බොහෝ දෙනාහට ඉතිහාසය අමතකය.එහෙත් මෙවැනි ගීයකින් හෝ එය සිහිපත් කිරන්නට පුළුවන් නම් එයද යම් සැනසීමකි .

- ජගත් ප්‍රසන්න කුරුගම -

ඔබේ නමින් සෑය බඳිමි

ඔබේ නමින් සෑය බඳිමි
විමානයෙන් බසිනු මැනවි
ස්වර්ණමාලියේ
රූබර ස්වර්ණමාලියේ ....
ස්වර්ණමාලියේ ....

උනා නීල වර්ණ වරල
දෑලේ මල් ගැවසි ලියේ
නගා ඉන්ද්‍රචාප දෙබැම
ඇසින් විදුලි මවන ලියේ
වනා ළමැද කිණිහිරි පෙති
රත්න තිලක පැළඳි ලියේ
සිනාසිසි විමානයෙන්
බසින්න ස්වර්ණමාලියේ ......

බාල චන්ද්‍ර පටු නළලත
අලක අඳුන් අඳින ලියේ
ආල වඩන දන්ත කැකුළු
කුන්ද සමන් පිපෙන ලියේ
දෑල දෑත ස්වර්ණ දාම පාන
හඬට හඬන ලියේ
කෝල නොවී විමානයෙන්
බසින්න ස්වර්ණමාලියේ .....


මේ ගීතය අපි ඕන තරම් අහල ඇති.ඒත් අද මම මේ ගීය ගැන කියන්නේ එහි විස්තරයක්වත් විග්‍රහයක්වත් නෙමෙයි.මේ ගීතය ඇහෙද්දි හිතුන සිතුවිලි සමූහය ඔබ හා බෙදාගන්න..පණ්ඩිත් අමරදේවයන් විසින් ගැයූ මෙයින් කියැවෙන්නේ රුවන්වැලි මහා සෑය හා අදාල සිද්දියක් පිළිබඳවයි..මේ ගීය ඇහෙද්දි හිතට දැනෙන්නේ මහා පුදුමාකාර හැඟීමක්..ලංකාවේ විශාලම චෛත්‍යය කරවන්න ජයබිමෙහි පිහිටි තෙළඹු ගසක සිටින දේවතාවියට ගසෙන් බසින්න කියල දුටුගැමුණු මහ රජතුමා කරන ආයාචනාවක් මේ...

මේ කතාවෙදි මට පහන් සංවේගයක් ඇතිවුනේ අන්න ඒ ඉතිහාසය ගැන හිතත්දි..දැන් බොහෝ අය ඔහේ මේ ගීය ඇසුවට ඒ ගීයෙන් එහාට ගිය මොනතරම් ප්‍රෞඩ අතීතයක් අපිට තිබුණද..වසර 24 රටේ පාලකය උන දුටුගැමුණු මහ රජතුමා ජීවත් උනේ ක්‍රිස්තු පූර්ව 161 සිට 137 දක්වා කාලයෙ.මතක තියා ගන්න ක්‍රිස්තු වර්ෂ නෙමෙයි ක්‍රිස්තු පූර්ව .
ඒ මීට වසර 2000 කටත් කලින්.හොඳටම තේරෙන්න කිව්වොත් ක්‍රිස්තුස් වහන්සේ ඉපදෙන්නටත් අවුරුදු 100 ට විතර කලින්.. මොනතරම් දිගු කාලයක්ද. දැන්  2017...

අනේ අපේ ඉතිහාසේ කොච්චර දිගද කියල ඔබට හිතා බලන්න මේකම ඇති නේද.ඒත් කීයෙන් කී දෙනාටද මේ ජාතික ඉතිහාසේ ගැන හැඟීමක් තියෙන්නේ.මීට අවුරුදු දාහකට දෙදාහකට ඉස්සර රජවරු කරවපු දේවල වලින් අපි අදත් ප්‍රයෝජනය ගන්නව..ඒව ගැන කවි ගීත ලියනව.එහෙව් ඉතිහාසයක් තියන අපි අද මොනවද කරන්නේ.. කීයෙන් කී දෙනාටද මේ රට ගැන අගයක් තියෙන්නේ..අවුරුදු දෙතුන් සීයක ඉතිහාසයක් තියන රටවල් ලෝකේ කොච්චර තියනවද .ඒ රටවල් වල මිනිස්සුන්ට තමන්ගෙ අතීතය මෙහෙමයි කියල කියන්න කිසිම භෞතික දෙයක් නෑ , ඇලක් දොලක් නෑ , පුරාවස්තුවක් නෑ , රාජ පරම්පරාවක් නෑ.. ඒත් ඒ මිනිස්සු අනුන්ගෙ අතීතයකින් හරි තමන්ට නැති ඒ අඩුව පිරිමහ ගන්නව.ඒ සේරමත් තියෙද්දි අපි තාමත් දියුණු වෙමින් ඉන්නව.

වසර දෙදහසක මහඟු අතීතයක් තියන අපි මොනතරම් දියුනුවක් ලබන්න ඕනද.
දැන් මේව කිව්වම සමහරු හිනාවෙනව කියල මම දන්නව..කොහේ තියන ඉතිහාසයක්ද..ඕව දැනගත්ත කියල මොනවද ලැබෙන්නෙ  කියල කියාවි..ඒක තමයි අපිට වැරදුනම තැන.අනිත් රටවල් තමන්ගෙ ඉතිහාසේ අගය කරමින් ඉදිරියට යද්දි අපි අපේ ඉතිහාසේට හිනා වෙවී පස්සටම ගියා..පුරාණ රජවරුන්ට පස්සෙ අපිට තාමත් ඒ වගේ විශාල දාගැබ් හදන්න බැරුව ගියා...යන්තම් වසර දෙදාහකට පස්සෙ අපිට හදා ගන්න පුළුවන් උනේ කොත්මලේ මහවැලි මහ සෑය විතරයි.ඒකටත් අවුරුදු 33ක් ගතවුනා..

මේ ගීතය අසද්දි මගේ හිතට ආපූ දේවල් තමයි මේ...අදටත් අපේ රටේ තවම කිසිම ඇගයීමකට ආරක්ෂාවකට ලක් නොවුන ඉතිහාසයට අයිති දේවල් කොච්චර තියනවද .වල්බිහි උන වෙහෙර විහාර කොච්චර ඇතිද.ඒව ආරක්ෂා කරන්න ආයතන තිබුනත් ඒවයින් හරියටම ඒ දේවල් වෙනවද  ..ඔබ කොතෙකුත් අනුරාධපුරේ ගිහින් ඇති, රුවන්වැලි මහා සෑය වැඳලත් ඇති.දෙවියන්ට පින් දීලත් ඇති..ඒත් මීට අවුරුදු දෙදාහකට එහා මේ සෑය බඳින්න මහන්සි උන මිනිසුන් ඔබට මතක් උනාද..මේ සෑය බැදපු අවුරුදු දෙදාහක් එහා ජීවත් උන ඒ මිනිස්සුටත් ඒ පිනෙන් කොටසක් අනුමෝදන් කලෝතින් ඒක කොච්චර සාධාරණද .. ඔබම හිතන්න..


- ජගත් ප්‍රසන්න කුරුගම -

යාළු බාල සඳේ ..

යාළු බාල සඳේ කඳු මුදුනේ
මොකද කරන්නේ
මා දෙසම නොවෙද නෙත්
නොසලා බලා සිටින්නේ
ඈ සිටින තැනට මටත් හොරා
මා ගෙන යන්නේ
ඇගෙ නළල් තලේ අහස් වළා
පෙලේ අඳින්නේ .....

දුරක වෙසෙන මගෙ තනිකම
අහසෙ  සිටින නුඹට පමණි
පෙනුනෙ යාළු ....
විරහ තාපයේ දැඩිකම
හිත් පිත් ඇති අයටත් නෑ
දැනුණේ යාළු .....

ඈ දැකුමට නලියන සිත
ඇගෙ නළලේ හැඩරුව දැක
සැනසෙයි යාළු
ඇගේ රුවින් බිඳුවක් ගෙන
හෙටත් ඈත කඳු මුදුනේන්
හිනැහෙන් යාළු ......


තනිකම සහ ප්‍රේමය...ප්‍රේමය සහ සඳ .
මේ ත්‍රිත්වයෝම එකතරා අන්දමක එකිනෙකට බැඳී ඇති සැටියකි...රැයෙහි මා අහස දෙස බලමි.. මට නොයෙකුවූ සිතිවිලි ගලා එයි..සඳ පායා දිලෙයි.ඒ සඳ කුඩා දරුවෙකුට සමීප වන්නේත් තරුණයකුට සමීප වන්නේත් වැඩිහිටියෙකුට සමීප වන්නේත් විවිධාකාර අයුරකිනි..ඒ තරමටම සඳ අපේ ජීවිත හා සෑම කාලයකම බැඳී තිබෙනා වස්තුවකි..

ඉහත ගීය මහාචාර්ය සුනිල් ආරියරත්නයන්හට වස්තු වූයේ තවත් ආකාරයකිනි..එතුමන් අතින් ලියැවී සෝමතිලක ජයමහ නම්වූ මහා ගායකයානන් මුවින් එය ගායනා වූයේද වෙනස්ම අයුරකිනි.මීට දශක ගනනාවකට ඉහතදී නිර්මිත වූවත් මේ ගීය අදටත් සඳ සේ නොවෙනස්ව අපට රසයක් ගෙනෙනවා නොවේද..

යාළු බාල සඳේ කඳු මුදුනේ
මොකද කරන්නේ
මා දෙසම නොවෙද නෙත්
නොසලා බලා සිටින්නේ
ඈ සිටින තැනට මටත් හොරා
මා ගෙන යන්නේ
ඇගෙ නළල් තලේ අහස් වළා
පෙලේ අඳින්නේ .....

මෙතන උක්ත පුද්ගලයා තරුණයෙකි.ඔහු සඳ දෙස බලා සිටී..ඔහුට සඳ මිතුරෙකි...යාළු බාල සඳේ යැයි ඔහු සඳ අමතයි..බාල සඳ යනු අඩ සඳයි..ඒ අඩ සඳින් ඔහු සිය පෙම්වතියගේ නළල් තලය දකියි..ඈ සිටින තැනට ඔහු රැගෙන යන්නැයි ඔහු සඳට පවසයි..අනුමාන වශයෙන් වෙන්වීමක් නැත හොත් ඈත්වීමක් ඔවුන් අතර වී ඇති සැටියකි..

දුරක වෙසෙන මගෙ තනිකම
අහසෙ  සිටින නුඹට පමණි
පෙනුනෙ යාළු ....
විරහ තාපයේ දැඩිකම
හිත් පිත් ඇති අයටත් නෑ
දැනුණේ යාළු .....

මේ කොටසින් අපේ අනුමානය නිවැරදි වේ..ඈ වෙසෙන්නෙ ඔහුගෙන් දුරකිනි. නැත්නම් කුමන හේතුවකින් හො ඇය ඔහුගෙන් ඈත්කර ඇති සෙයකි. ඔහු මෙන්ම මෙවේලෙහි ඇයද සඳ දෙස බලා හිදිතැයි ඔහු සිතයි..තමන්ගේ තනිකම තේරුම්ගත් මෙලොව සිටින එකම කෙනා සඳ යැයි ඔහු සිතයි..ඇත්තෙන්ම වෙන්වීමක ඇති විප්‍රලම්භ රසය පරිසර වස්තූන් හා එකවී ඇති අපූරුව මොනතරම්  සෞන්දර්යාත්මකද....

ඈ දැකුමට නලියන සිත
ඇගෙ නළලේ හැඩරුව දැක
සැනසෙයි යාළු
ඇගේ රුවින් බිඳුවක් ගෙන
හෙටත් ඈත කඳු මුදුනේන්
හිනැහෙන් යාළු ......

ඔහුගේ සිත ඇය දැකගන්නා තුරු තැවෙයි..වැලපෙයි..නමුත් කරන්නට දෙයක් නොමැත..ඇය ඔහු අසල නොමැත.නමුත් සඳ දෙස බලන ඔහුට ඒ සඳවත තුලින් තම පෙම්වතියගේ මුහුණ පෙනෙයි..ඇයගේ නළලතෙහි හැඩය සඳට ආදේශ වෙයි..ඒ දෙස බලා ඔහු සැනසෙයි..නැවතත හෙටත් මේ ලෙසටම කඳු මුදුනින් සඳ නැගෙනාතුරු ඔහු බලා සිටියි...එතනින් දීර්ඝ කාලීන වෙන්වීමක සේයාවක් ජනිත වේ...

ඔහු සඳ දෙස බලා සිටී..මාද ඔහු හා දුක් වෙමි..ඔහුගේ දුක සිතින් වැළඳගමි.ගීයක රසය ලේ වලට පවා දැනෙනා අයුරක් හැඟේ..එන්න ඔබත් ඔහු හා මේ සඳ දෙස බලන්න..


- ජගත් ප්‍රසන්න කුරුගම -
jagathkurugama.blogspot.com

හර්දෙ රස මාළිගේ

හර්දෙ රස මාළිගේ ප්‍රීතිවේ මා හදේ
ඔබෙ දායාදේ ...
පැතුවෙ මේ ජීවිතේ
මහදෙ ආලෝකයේ
ඔබෙ දායාදේ ...
හර්දෙ රස මාළිගේ ප්‍රීතිවේ මා හදේ ...

පිය හදෙහී මා රස ගන්වා
පැතුවේ මෙමා
දරු සෙනෙහේනි හදවත්හි
පැතුමන් තබා ...
ඔබ ආවාදෝ මා වාගෙ
බිරිඳ සොයා මේ ජීවිතයේ .....

අප රසවත්වි එක තුරුලෙ
පෙම් ගී හඩින්
ඔබ මන්මත්වි පැතුවාද
මේ ජීවිතේ
අප දෙදෙනාගෙ එකවාගේ
ප්‍රේමේ කියා මේ ජීවිතයේ....

ලොව රන්වන් වූ ආලෝකේ
දල්වා තබා
ඔබ එනකන් මා සිටියේ
මේ ගීතේ ගයා ...//
ප්‍රිය රසදේහිනි මා ආවේ සොයා මේ ජීවිතයේ ...



මම මෙච්චර කාලයකට ඇහුව ලස්සනම ගීතය මොකද්ද කියල ඇහුවොතින් මට ඉස්සෙල්ලම මතක් වෙන්නෙ මේ ගීතය..ඔබ දැං  බලාවි ඒ ඇයි කියල.ඒකට විෂේශ හේතු නෑ..විශාරද සුජාතා අත්තනායක මහත්මිය ගැයුව මේ ගීතයට මම මහ හුඟක් ආදරෙයි..ඒක වචනයෙන් කියන්න බෑ...මහ ආදරණීය බවක්..මම දන්නව මේ ගීතයට ඔබත් ආස ඇති .

මේක චිත්‍රපට ගීයක්..ඒක අපි අමතක කරමු.ඒක අමතක කරල සාමාන්‍ය ගීයක් වගේ මේ දෙස බලන්න...වෙනත් ගීයක ඔබ නොදුටු නොදැනුන ආදරයක්, උණුසුමක්, ලෝබ කමක් ඔබට දැනේවී.
ඒක මට නම් එහෙමමයි.මම කවදත් ආදරේ කරන හඬක් මේ ..

ඒත් මෙහි දෙවන අන්තරා කොටස ඔබට නුහුරු වෙන්න ඇති.මොකද්ද පසු කාලයක ප්‍රචාරයෙහි ලේසීයට අන්තරා කොටස් දෙකකට අඩු කරල මේ ගීය ගැයුනත් මේ ගීය ඇතුලත්වූ සකුන්තලා චිත්‍රපටයට මේ ගීය ගැයුනේ මේ වගේ අන්තරා කොටස් තුනක් සමගිනුයි.

ධර්මසිරි ගමගේ වියතානන් ලීව මේ ගීතයට සංගීතය එක් කලේ ටී එෆ් ලතීෆ් සහ එම් කේ රොක්සාමි.. සුජාතා අත්තනායක කියන්නෙ දැනට අපිට ඉන්න සීමිත ජාතික වස්තු වලින් එකක් .ඒ හඬට හඬක් තවත් නෑ...මේ ගීයෙහී ඇතැම් තැන් ඇය ස්පර්ශ කරන්නෙ අදහ ගන්නත් බැරි විදියට.මට නම් ඒක හාස්කමක් වගේ...
ඉස්සර උදේම සාධු දන්ත දා කියල ඒ හඬින් දවස පටන් ගත්තු විදිය අදටත්  ඒ වගේම මතකයි.ඈ එය ගැයුවෙ එකොලොස්වන වියේදි..

වෙසක් කාලෙට මල් සුගන්දේ දම් සුගන්දේ.මතකද ....
ගීත වශයෙන් මතක් කරන්න ගියොත් වෙනම පාඩමක් වගේ...චිත්‍රපට තුන්සිය පනහකට වැඩිය ගීත කියාපු ගායිකාවක් ආයේ ලංකාවෙ කොහෙන්ද...ඒ වගේම ප්‍රථම චිත්‍රපට සංගීතය අධ්‍යක්ෂ වරියත් ඇයමයි..ඒ හඩ කොතරම් තියුණුද කියල කියනවනම් 1979 ලංකාවට පැමිණි ශ්‍රීමත් දීපල් භාත් මැතිනියගේ සරල ගීත ශිල්පී ශ්‍රේණිගත කිරීමේ පරීක්ෂණයන් ඇය විශිෂ්ඨ   ශේණියේ ගායිකාවක් ලෙස මුල් තැනට පත් වෙද්දී ඇයට පිටු පසින් අනිත් අථාන ලැබූවෝ පිළිවෙලින් මෙහෙමයි..

1 සුජාතා අත්තනායක
2 ලතා වල්පොල
3 නන්දා මාලිනි
4 වික්ටර් රත්නායක
5 අමරදේව

ඇත්තෙන්ම අපි මීට වඩා එතුමිය පිළිබඳව කතා කල යුතුයි.මොකද කලා කරුවෙකු පිළිබඳව අපි කතා කල යුතු වන්නේ ඔවුන් සජීවීව ඉන්නා අවදියෙදිමයි.ඉතිං මෙවන් හඬක් තවත් ඇතිද.
සුජාත වූ සුජාතාවෙනි ඔබ දීර්ඝායු ලැබ තවත් කලක් යෙහෙන් වෙසෙත්වායැයි ඉත සිතින් ප්‍රාර්ථනා කරමි ..

- ජගත් ප්‍රසන්න කුරුගම -